20 Nis 2010

canı sıkılan ben

sıkıntıdan ayak parmaklarımı geriyorum sonra dahada germek için kendimle yarıs haline giriyorum.germe-gerilme işleminden yorulunca tavanı gözetleme isteği doguyor içimde.göze ilk batan acımasızca öldürüşmüş bir sivrisinek ama ne yapalım allah rahmet eylesin.hala sıkılıyorum.will'imdende mesaj geldi dısarı cıkacakmş yeni arkadası ilen.beni de cagırıyor ama simdi bu sıkılma ritüelini kim yarıda bırakmak isterki? birde yetmezmiş gibi yarına olacagımız bioloji yazılısı.ezberle ezberle bitmiyor.sanırım çıkıp biraz test çözmeliyim..

not:ve yıkıldıgım an.will beni değil bilgisayarımı istiyormuş.olmaz olsun böyle hayat.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder