içimdeki öküz

umumi tuvaletlerde işemek ne dert yahu? içeride senden başka birisi varsa ve ortam sessizse.''ilk kim işemeye başlıycak acaba,o başlasa da ben de başlasam'' bekleyişi olur ya da direk sifondan yardım almalar.yahu sen de ben de aynı işemiyormuyuz? senden farklı mı ses çıkıyor,ee ne diye kasıyoruz o halde? oysa özümüze dönsek,igrençleşsek ne rahat olur.

asıl konu bu degildi.asıl konu içimdeki öküz idi.bir kişi ile tanıştıgımda ona dexter edası ilen 'im empty' dediğimde inanmaz ve sürekli şansını dener.dün ise bir arkadaşım aile içi durumlarını anlattı,sonra ise pişman oldu ve sayıp sövmeye başladı.
''duygusuzsun sen,cok normal geliyo dimi bunlar sana,nasıl arkadaşsın sen,öl geber,niye yaşıyorsun ki zaten''gibisinden.Ee ben sana dememişmiydim en başında ''odunum ben'' diye?! madem şansını deneyeceksin duygu kelimesinin sözlük anlamından başla,lütfen. mesela bilen biliyor, çok yakın bi arkadaşım 'ulan ben ölsem cenazeyi yapar filmini izlemeye devam edersin' annem 'ben ölsem arka bahçeye gömer,maaşımı almaya gidersin' diyor.o işin mubaalağası tabii ama iyi örneklerdir.


istanbula yollarda kepaze ola ola geldim bugün, kendi cantalarım yetmezmiş gibi abimin bohcasını taşıdım. anneme ne kadar gel beni otogardan al diye yalvarsam da 'ezel var atla gel' dedi bana.tamam dedim emrahın ruh hali ile. indiğim yerde taksi beklerken de fazla bu karaktere sığınmış olmalıydım ki,2 3 defa yanımda araba durdu.baktı,süzdü 'ne var gardeeş bursa cocuguyum ben' bakışı atınca gitti.

okul açılacak,çok korkuyorum çok.(bu yazı bi garip geldi bana nedense,konuşan ben değilim.içimdeki öküz)